Elke gerenommeerde wijnbeurs lijkt tegenwoordig een marktonderzoek uit te laten voeren om de internationale media te halen. Zo ook Vinitaly. Wat voor een effect heeft het crisisjaar 2009 op de Italiaanse wijnsector?
Externe partners stelden met dat objectief een panel samen met daarin 360 Italiaanse wijnhuizen, zowel de grote marktleiders als de coöperatieven en kleinschalige kelders, netjes verspreid over de voornaamste Italiaanse appellaties. Dat marktonderzoek bleek vreemd genoeg véél positiever uit te vallen dan velen misschien vermoedden, gezien het toch overheersend pessimistische klimaat dat er in de Italiaanse economie leeft.
De meeste Italiaanse wijnhuizen die werden ondervraagd, kwamen immers blijkbaar zonder kleerscheuren uit de economische crisis van 2009. En geven zelfs aan dat ze zich zo georganiseerd hebben dat ze dit lopende jaar kunnen blijven groeien. Hun exportstroom en zelfs de investeringen wijzen ook opnieuw opwaarts. Er werd (of wordt) geld vrijgemaakt voor de acquisitie van nieuwe wijngronden of merken, de modernisering van de eigendommen, de investering in nieuwe technologieën of in de uitbouw van een verkoopnetwerk binnen en buiten Italië.
Globaal genomen voelden 2 van de 3 Italiaanse wijnhuizen de crisis niet echt aan den lijve. Maar liefst 36,3 procent noteerde vorig jaar een stijging in zijn omzet. Vaak ging het zelfs om een double digit-groei. noteerden in bepaalde marktsegmenten op Italiaanse bodem, met name in de grootschalige distributie en de horeca. De beste performers slaagden er zelfs in hun kosten nagenoeg te bevriezen. Bij nog eens 30,8 procent van de ondervraagden bleef de omzet nagenoeg stabiel.
Oenotoerisme beter ondersteunen
Uiteraard is niet alles rozengeur en maneschijn, want zo worden onder meer de under-sizing van veel wijnhuizen, de moeilijkheid om aan (betaalbaar) krediet te geraken, het soms nijpende tekort aan infrastructuur of de vaak belabberde managementcultuur toch frequent als zwakke punten aangestipt. De slechtere performers – ruwweg 1 op de 3 – zagen dus wél zwarte sneeuw. Hun marktaandelen op de thuismarkt (en de blijkbaar toch lucratieve horeca) krompen serieus, terwijl hun export nauwelijks aandikte. Ook schoten hun kosten serieus de hoogte in, wat hen dwong de schaar te zetten in een aantal projecten of investeringen.
Maar de eindconclusie blijft toch overwegend optimistisch, alhoewel de rapporteurs suggereren dat er ‘precise actions’ nodig zijn wil de Italiaanse wijnbusiness ook dit jaar competitief blijven. En dan klinkt natuurlijk het reeds gekende deuntje: de overheid moet de exporteurs veel krachtdadiger steunen bij hun exportinspanningen en er moeten beduidend meer tax benefits komen bij (wijn)investeringen.
Een derde suggestie lijkt me beslist waardevol: de onderzoekers pleiten voor meer support voor het Italiaanse wijntoerisme, dat immers op heel directe wijze geld in het laatje brengt bij de wijnhuizen. We hoeven maar richting de Nieuwe Wereld te kijken (lees o.a. Zuid-Afrika: wijntoerisme loont dubbel) om te zien hoe gigantisch deze cashstroom wel kan worden, en vooral ook hoe belangrijk dit oenotoerisme is om klantenloyaliteit te kweken.
Bron: Sabato Wijntijd
Lees ook:Italië grootste slachtoffer recessie
Lees ook:Geld van Zandberg na vijf jaar in Italië
Lees ook:Moeilijke tijden voor Unicredit
Lees ook:Amalfikust de dupe van afvalprobleem Napels
Lees ook:David Beckham neemt genoegen met lager salaris