Wreed tot komisch
Dolce, zoet, amaro, bitter. Wat maakt deze zoveelste maffiafilm anders? Alweer is er een Godfather teleurgesteld in zijn zoon en ziet meer in diens vriend. En ook in deze film moet de vriend iemand vermoorden om zich als volwaardig lid bij de familie te mogen voegen. Het zijn de gevoeligheid van de hoofdpersoon Saro (Luigi Lo Cascio), de zoete sfeer (niet de titelverklaring), sommige maffiarituelen die gedetailleerdheid worden getoond en de wendingen in het verhaal die de film anders maken.
Het verhaal
Een klassiek Italiaans drama over de opkomst en de neergang van de jonge Siciliaan Saro. Hij groeit op in Palermo, bakermat van de maffia waar respect niet wordt verdiend maar afgedwongen met een geladen pistool. Zijn vader heeft hij slechts één keer gezien, op bezoek in de gevangenis. Na diens raadselachtige dood, naar verluidt als gevolg van een uit de hand gelopen opstand, ontfermt maffiosi Gaetano Butera zich over Saro. Zo raakt hij vertrouwd met én gaat hij deel uitmaken van een wereld van intimidatie, wantrouwen en brutale liquidaties.
Il dolce e l’amaro, 2007, regie: Andrea Porporati, IMDb 6.7
Lees ook:Gomorrah acteur opgepakt wegens afpersing
Lees ook:Italiaanse films op kerkplein Leiden
Lees ook:Le quattro volte: vierluik over Calabrische levenscyclus
Lees ook:Nieuwe maffiafilm: Jonge vrouw verraadt maffia
Lees ook:Beklemmende film over camorra in Cannes