Medusa Blues
‘Toeristes vinden de avances van Italiaanse mannen vaak prachtig,’ vertelt Simona Moroni. ‘Jonge vrouwen snappen echter niet dat deze mannen altijd en overal een poging doen. De papagalli hebben van het versieren van vrouwen een dagtaak gemaakt. Er zijn zelfs websites waarop ze elkaar advies geven over hoe vrouwen uit een bepaald land kunnen worden versierd.’
Na haar debuutroman Nimf in 2003 verscheen in 2006 Medusa blues over drie vrouwen van rond de twintig, twee Nederlandse en een Noorse, die in Rome leven. Het is echter geen dolce vita, maar een verhaal over zoeken naar contact, je weg vinden in het leven en zelfmoord. De drie hoofdpersonen dolen vreugdeloos door de stad op zoek naar warmte en liefde. Als buitenlanders zijn ze een makkelijke prooi voor de papagalli.
Maar echte romantiek komt in Italië volgens Moroni niet veel voor. Althans niet tussen stelletjes. ‘Italianen kijken of iemand van goede afkomst is, een goede baan en geld heeft en als het toch niet goed gaat, nemen ze er iemand bij. Ik ken niet veel Italianen met een leuke, fijne relatie. De meesten hebben na een jaar huwelijk seksproblemen.’
Het verhaal
Het hoofdpersonage in Medusa Blues, de 25-jarige Stefania besluit na haar studie Nederland te verlaten en te vertrekken naar haar geboorteland Italië, waar ze een jaar geleden op het filmfestival van Venetië verliefd is geworden op Alberto. Stefania ontmoet spoedig Mette en Joplin, die beiden gevlucht zijn voor het koude Noorden. Mette is een Noorse die wil afrekenen met haar vader (een dominee) en haar strenggelovige achtergrond; de Brabantse Joplin twijfelt over haar liefde voor God en wou vroeger non worden. Wat volgt is een wervelend verhaal over deze drie meiden op zoek naar contact, een weg vinden in het leven en zelfmoord.
Deze roman gaat niet alleen over Rome maar ook over muziek (Blues): talloze verwijzingen naar en allerlei weetjes over bekende en minder bekende muzikanten en liedjes, beschrijvingen en sfeerbeelden binnen het muzikaal gebeuren. De Fendergitaar die ze cadeau heeft gekregen van haar (overleden) vader en de cijfercombinatie in haar gitaar die uiteindelijk de code is voor het openmaken van een koffer die haar vader als erfenis heeft achtergelaten. Uiteindelijk bedriegt Stefania ook haar grote liefde, Alberto, met een muzikant.
Vluchtigheid is echter de totaalimpressie die we opdoen en soms is het niet meer bij te houden wie wie is, waardoor vele opgebouwde verhaallijnen niet volledig uitgewerkt worden en waardoor we met een gevoel van ontevredenheid blijven zitten. Anderzijds nodigt dit wel uit om onze eigen fantasie in te schakelen. Het boek geeft je het gevoel dat je zelf in Rome bent.
Pure ingrediënten
Romantiek mag dan ontbreken in Italië, schoonheid is er des te meer. Die schoonheid en de bijbehorende liefde voor je land vindt Moroni belangrijk. Initiatieven om de eigen cultuur te beschermen, zoals de slow food-beweging, juicht ze dan ook toe.
Als een van de personages in Medusa blues wordt gevraagd waarom ze uit Nederland is weggegaan, antwoordt ze: ‘Pitloze druiven.’ Moroni verklaart verontwaardigd: ‘Uit een pitloze druif kan niets meer groeien. Druiven moeten echt zijn en smaak hebben. Gelukkig wordt in Nederland ook steeds meer het belang van goede ingrediënten erkend.’
Geen waarheid
De roman speelt zich af halverwege de jaren negentig, tijdens mani pulite (een grootscheepse actie tegen corruptie). Moroni: ‘Dat was een hoopvolle periode. Mensen dachten dat er echt iets zou veranderen. De Italiaanse politiek houdt me nog steeds bezig; dat is een gevoelskwestie. Als je in Italië gaat wonen en ziet hoe het eraan toegaat, draai je door. Er mist een basis, van waarheid, van iets waar je als natie naar streeft.’
Italië menselijker
Moroni brengt het vurige, emotionele en passionele temperament van Italianen tegenover de kille rationaliteit van de Noorderlingen. ‘In Italië worden moeilijkheden en menselijke tekortkomingen meer geaccepteerd dan in Nederland. Ze horen bij het leven.’ Moroni heeft vooral mensen neergezet uit vooruitstrevende landen waar falen niet wordt geapprecieerd. Ondanks het gemis aan romantiek en levenszin kent het verhaal toch een happy end, omdat de personages zichzelf uiteindelijk toestaan om te falen, om mens te zijn. In een brief aan haar Nederlandse vriendin schrijft Mette: ‘Laten we proberen om sterke vrouwen te zijn en niet zo’n triest leven te leiden.’
Angst je grootste vijand
Moroni vertelt in haar boek ook over het belang van het nemen van risico’s. ‘Mette leidt geen leven, ze durft niet. Het is een triest leven als je niets doet of durft. Als je luistert naar je angsten, hoor je niet meer wat je wilt.’
Wie is…
Simona Moroni (1969) is geboren uit een Italiaanse vader en een Nederlandse moeder en groeide op in zowel haar vader- als haar moederland. Simona: ‘Mensen vragen vaak of ik me meer Nederlands of meer Italiaans voel. Ik heb lange tijd gedacht dat ik moest kiezen. Tot mijn dertigste vond ik dat lastig. Het is ook moeilijk te verenigen: beide landen en culturen hebben goede dingen, maar die zijn vaak tegengesteld. In Italië miste ik het rationele. Ik voel me er ook afgesloten van de buitenwereld; in Nederland heb ik meer het idee dat ik in Europa ben. In Nederland mis ik culturele dingen zoals het eten en ik vind het jammer dat Nederlanders niet trots zijn op hun land.’
Nimf
Nimf gaat over de Italiaanse Caterina dell’Onde die, als haar moeder ziek wordt, bij familie in Hoek van Holland wordt ondergebracht. De moeder sterft, Caterina is tien jaar en moet in een haar vreemde cultuur blijven. Ze gaat een roerige middelbareschooltijd tegemoet; haar vader komt maar sporadisch over. Nimf verhaalt van een dochter en een vader, met een vroeggestorven derde op de achtergrond. De vraag is hoe Caterina zich ontpopt in dat Nederlandse dorpje aan zee, omringd door kassen en water. Nimf laat ook de ontwikkeling zien van een gesloten gemeenschap, ooit door toeristen bezocht, inmiddels woonplaats van steeds meer forensen.
Bron: Recensieweb.nl, Italiemagazine.nl, de boekenkast
Lees ook:Nederlandse man niet sexy, Italiaanse man wel
Lees ook:Italiaanse Fritzl gevonden
Lees ook:Film: Il papà di Giovanna
Lees ook:Veel Italianen in Nederland konden niet stemmen
Lees ook:Nederlandse justitie te laks tegen Italiaanse maffia