Maffioso in maffiafilm
Met trillende vingers begin ik aan dit bericht. De telefoon rinkelt! Zou dat…? Wie te diep in de wereld van de maffia graaft, moet daarvoor een hoge tol betalen. Dat is journalist Roberto Saviano inmiddels ook duidelijk. Als gevolg van zijn boek Gomorra ontving hij dreigbrieven en zwijgende telefoontjes. Uiteindelijk was hij gedwongen om onder te duiken. Momenteel leeft hij het leven van een voortvluchtige. Aan de verfilming van zijn boek blijkt zelfs een echte maffioso mee te werken.
Giovanni Venosa
Acteur Giovanni Venosa maakt dezer dagen duidelijk waarom hij zijn rol van clanleider van de Napolitaanse maffia in de film Gomorra zo overtuigend speelt. Hij werd enkele dagen geleden in de regio Caserte, ten noorden van de Italiaanse stad Napels, opgepakt voor het ophalen van de zogenaamde ‘pizzo’, maffiabelasting die winkeliers gedwongen zijn te betalen in ruil voor ‘bescherming’.
Film ‘Gomorra’
De bekroonde film ‘Gomorra’ van regisseur Matteo Garrone gaat over macht, geld en bloed. Dat zijn de dingen waar de inwoners van de provincies Napels en Caserta elke dag mee worden geconfronteerd. Ze hebben haast geen keus en zijn altijd gedwongen de regels van het ‘systeem’ te gehoorzamen, de Camorra. Slechts enkele gelukkigen kunnen aan een normaal leven denken. Vijf verhalen worden in deze gewelddadige setting met elkaar verwoven.
Roberto Saviano
‘Als je in Napels woont,’ zegt Roberto Saviano door de telefoon, ‘weet je veel meer dan de media je vertellen. De kranten bagatelliseren de macht van de camorra. Ze dachten dat het fenomeen overwonnen was, maar het is in stilte supermachtig geworden.’
Roberto Saviano (Napels, 22 september 1979) is een Italiaanse journalist en publicist. Hij studeerde filosofie aan de universiteit van Napels. In zijn boek Gomorra combineert hij het journalistieke verslag met literatuur en vertelt hij over de economische heerschappij van de Camorra, de Napolitaanse maffia.
Om de waarheid aan het licht te brengen, scheurde Saviano vijf jaar lang op zijn Vespa over brede boulevards en door steile Napolitaanse steegjes, bewapend met een taperecorder en een schrijfblok. Hij werkte voor een Chinese textielverkoper nabij de haven, ploeterde als arbeider op een bouwplaats en verscheen als ober op een maffiabruiloft.
Vijf jaar lang sprak hij met iedereen die maar iets te vertellen had. En hij observeerde. Zo lukte het hem langzaam in Het Systeem te infiltreren. Hij las documenten, onderzoeksrapporten en processtukken. En was er weer een moord gepleegd, tijdens de bendeoorlog van Secondigliano in 2004 aan de orde van de dag, dan sjeesde de jonge Napolitaan op zijn scooter naar de plek des onheils.
In 2006 ontving hij voor zijn boek, dat inmiddels in twintig talen is vertaald, de Premio Viareggio, de Premio Giancarlo Siani en de Premio Stephen Dedalus. Het boek werd in korte tijd een hype in Italië.
Vanaf 29 januari is Gomorra in de Nederlandse bioscopen te zien.
Bron: Elsevier, Thefirstpost.co.uk, Vrij Nederland, NL.wikipedia.org.
Lees ook:Beklemmende film over camorra in Cannes
Lees ook:Schrijver: ‘Gomorra heeft mijn leven verwoest’
Lees ook:Gomorrah acteur opgepakt wegens afpersing
Lees ook:Maffiafilm Gomorra akelig realistisch
Lees ook:Definitief levenslang voor camorra-bazen